Kolejny raz policzyliśmy się z cukrzyca w biegu... i pewnie po tym zdaniu kropka by sie przydała, gdyż prawda sama się broni, ile ludzi tyle ocen...
Ale cóż, tak mam,że wolę wielokropek, gdyż kropka zamyka a przecież wszystko płynie i jest nadzieja na lepsze i tak jakoś nie umiem powiedzieć nic.. i chce coś dobrego, a na horyzoncie szklanka do połowy pusta ciągle... kurz opadnie i napełni sie dobrem po brzegi, gdyż nie chodzi tu ani o mnie ani o nas...
Uczę się, że trzeba brać pod uwagę, że niezadowoleni będą, ze czegoś zawsze nie dopnę, że szemranie po kątach będzie i trzeba mieć tę świadomość i robić po prostu swoje, gdyż takie życie,
gdyby tylko nie ten idealizm, że ludzie się cieszą, że są dobrzy i generalnie każdy chce dobrze... no właśnie generalnie
wyjątki bija po oczach sercu i uszach...ale wszystko mija, liczy się cel główny
dlatego też fajnie jest przeczytać - to była super impreza, że chce się Wam chcieć
i że są te osoby, które robia swoja mrówczą robotę, przyniosą cukier do kawy, zrobią medal, zdjęcia, postoją na mrozie, przebiegną km by innym pomóc... to jest super, te rozbiegane dzieci, zadowolona młodzież, która pyta się w czym pomóc... super :-) słońce zawsze wschodzi, szklanka się napełnia
I właśnie... trzeba wyłapywać te promienie słońca, te ludzkie perełki, których serca unoszą nas wyżej, dodają skrzydeł, umacniają, dodają sił.
4 km biegu a ile doświadczeń... dobry stan, wiem, gdzie jestem i z kim :-)
I tu stawiam kropkę gdyż... :-)
